De Maagd van openbaring

Het is dat een verschijning in Rome heeft plaatsgevonden in 1947 een vader en zijn drie kinderen bij le” Drie fonteinen”.

Een duidelijke en enkelvoud toeval: de tijd: het octaaf van Pasen – datum waarop de noveen van barmhartigheid culmineert-als Bruno Chandler home met haar kinderen verlaat, Charles eiland en 10 respectievelijk 7 4 Gianfranco, jaar te bereiken van het Lido di Ostia.

Maar een ongeluk verandert route: de nieuwe bestemming is nu, drie fonteinen. Er kunnen kinderen vent geven aan het spel en hij, Bruno verzameld onder de schaduw van de eucalitti kan het herzien van uw notities uit dogma's en waarheden van het geloof voor de bestrijding van niet-katholieke religieuze vergaderingen deelneemt.

Ineens wordt aangeroepen door de jongens om te zoeken naar de bal die in de struiken eindigde niet meer beschikbaar is. Met eiland en Carlo geeft zelf te onderzoeken, maar dan horen de stem van piccolo Gianfranco terug keerde zijn stappen en, met enorme verbazing ziet jongen geknield voordat de grot van rode tufsteen en intentie om te zeggen “Mooie dame, mooie dame...”!

Hij is niet onmiddellijk toegelaten om te zien dat. “Wat” licht is die wordt geïdentificeerd als de moeder van God. Voor hem nog gewoon verbijstering, ongeloof, zelfs bang van wordt overweldigd door een feit van hekserij die zeker heeft geprofiteerd van kinderen, die nu kijken naar alle drie extatisch, muti, met verwijde leerlingen naar een aanspreekpunt bij de bodem van de grot.

De uitroep onder de wanhopige en het onverwachte door Bruno” Heer, ons redden!” Bruno werd toegelaten in “Zie” … Vertelt zelf:” Net geleverd:”Heer sparen ons u” Plotseling zag ik twee handen naïef, transparant, verplaatsen naar me. Dan voelde ik dat deze twee handen, leest als een vleugel van een vogel, geborsteld ik mijn ogen, daalt van hen als een sluier voor mijn ogen. Mijn leerlingen waren binnengevallen door een licht zodat voor een moment verdwenen alles voor me, zonen en grot, en ik voelde me licht, Ethereal, bijna mijn geest had zijn bevrijd van de zaak. Daarin staat van Rapture voelde niet zelfs mijn kinderen uitroepen van de gebruikelijke uitdrukking “Mooie dame! Mooie dame!”. Wanneer ik weer zicht na dat moment van verblindend, de helderste punt in de grot, omgeven door een halo van gouden licht, zeer schitterende, vidi-oh! verbazing en onbeschrijfelijke gevoel voor onze arme menselijke natuur!--ik zag de figuur van een hemelse vrouw, wiens gelijkenis en hemelse schoonheid die nog steeds diep onder de indruk in mijn oogbollen, maar ze zijn niet vertaalbaar in menselijke termen.

Had ze zwart haar deze hemelse vrouw, trad op het hoofd en licht vooruitstekende, als het toegestaan de mantel, groen gazon, die vanaf het hoofd tot voeten langs de zijkanten van de persoon.

Onder de groene deken, een vlekkeloos, helder, omgeven door een roze sjerp met twee kleppen. Hij was barefoot, de hemelse dame, en haar blote voeten waren rusten op een rots. Het gezicht van de mooie dame was in een houding van maternale benignity die Serena met melancholie ademt; in de rechter hand gehouden, leunend op de borst, een boek niet zozeer in het omvangrijke grijs van kleur, terwijl de linkerhand op het boek zelf rustte.

Mijn eerste instinctieve impuls was te spreken, te verhogen een schreeuw, maar, gevoel bijna geïmmobiliseerd in mijn faculteit, het gerucht I stierf in mijn keel. Ondertussen, over de geheimzinnige grot had verspreiden een zoete geur van bloemen.

Ik vond mezelf, samen met mijn tedere wezens, geknield met gevouwen handen. Plotseling klonk een stem van hemel op mijn slechte oren, het begin van een lang gesprek. De celestials woorden, werden niet gehoord van mijn drie kinderen, die zag alleen de mooie dame en de mechanische beweging van zijn lippen. Aan het eind van het interview verdwenen de hemelse visie, begroeten met een glimlach en een zoete boog van moederlijke baas.

De kleine Charles, de achterkant van de mooie dame zien als persoon whos gaat geven roos nemen snelle Terminal hoek van de grot met de bedoeling de klep van grijpen gekleed van de mooie dame, die in plaats daarvan was al verdwenen”.

We kunnen weten dat slechts enkele van de dingen die gezegd door Madonna aan Bruno Chandler, aangezien sommigen van hen vormt een “geheim” gereserveerd voor de toen regerende paus Pacelli. Hier is een korte zoals de Maagd al zei...

“IK BEN DEGENE DIE IN DE DRIE-EENHEID VAN GOD” “IK BEN DE MAAGD VAN OPENBARING”
“U VERVOLGEN MIJ – Dat is genoeg! DE FOLD HEILIG, HEMELS HOF TREEDT OP AARDE!” “U BIDDEN EN RECITEREN VAN DE DAGELIJKSE ROZENKRANS VOOR DE CONVERSIE VAN ZONDAARS, VAN DE ONGELOVIGEN, EN VOOR DE EENHEID VAN DE CHRISTENEN.” ” HET AVE MARIA DAT JE ZEGGEN MET GELOOF EN LIEFDE, ZIJN ZO VEEL GOUDEN PIJLEN DIE NAAR HET HART VAN JEZUS”.
“MET DIT LAND VAN ZONDE MACHTIGE WONDEREN TE OPEREREN VOOR DE OMZETTING VAN ONGELOVIGEN”

“MIJN LICHAAM KON NIET VERGAAN EN NIET ROTTEN VAN MIJN ZOON EN DE ENGELEN ZIJ VOOR ME OP HET MOMENT VAN MIJN DOOD KWAMEN”.

Vanaf de dag van de verschijning Bruno — die op gereageerd en kwam overeen met het geschenk van genade, vindt u ware leven voor zichzelf en zijn dierbaren; de vrijheid van de geest... In de schaduw van de eucalitti van het land “Drie fonteinen” dat was de helft van de organen van de markt wordt van hostel naar corruptie land der hemel, genezing, licht. Een eindeloze zee van mensen van alle leeftijden en achtergronden heeft in plaats daarvan hier gevonden conversie, liefde, vrede!